Het wiegje bleef leeg
Zou zich vullen met gedachten
Aan een onvoltooid voorbij verwachten
Mijn moeder baarde
Huilde en zweeg
Ik stond buiten en staarde
Naar vroege sneeuw op zwarte aarde
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Buiten en Binnen Zinnen 
Ach…
Maar wat knap weergegeven, je leest het als een roman..
Autobio?
LikeGeliked door 1 persoon
Meer dan 50 jaar. Het was een jongetje.
LikeLike
En nog steeds een levendige herinnering.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klopt Bertie. Herinnering in Sneeuw.
LikeLike
Echo’s van leegte
het leven laat zich niet dirigeren
er bestaat geen muziekstuk
voor eeuwig verdriet of geluk
stilte kan leegte nooit corrigeren
Pijnlijk mooi, Maria!
Lenjef
LikeGeliked door 2 people
Zo is het nu. Pijnlijke maar mooie herinnering…Goed meegevoeld, Dank
LikeGeliked door 1 persoon
Oeh heftig deze krijg er een heel verdrietig beeld bij prachtig gedicht
LikeGeliked door 1 persoon