Gevonden

Een onverwachte vreugde
Vleide zich naast mij neer
Stralende warmte
Waaraan ik mij koester
Een nieuw gevoel voor ons beide

We waren al verbonden
Wie heeft wie gevonden
De afstand geslecht die ons scheidde

Vogelvlucht

Vanuit een ander raam
Kijk ik van onder naar boven
Namen geschreven in de lucht
In vogelvlucht mijn leven zien
Het geven en dan sterven.

Aangrijpend

Opdiepen

Het licht op het water
Breekt in losse flarden
Uit een
Ze beuken tegen de kant
Onpeilbare donkerte
Vertraagt mijn blik

Ik slik en huiver
Keer mij om

Kom, we gaan wat drinken en praten
Luisteren naar wat zoal boven komt drijven
We proosten op diepte, en de waan van het bestaan.
Om uitbundig te blijven en in stilte te gaan

Zwerfkei

Laatst sprak een
steen mij aan
Een grote zwerfkei
Hij lag daar zwaar
en slaakte een zucht
Een windvlaag raakte mij

Hij verhaalde over
zijn dwalen en zwerven
Ik zag de diepe kerven
aan zijn ruwe oppervlak.

Hij liet zich gewillig leiden door krachten in de natuur
Eerder, lang geleden, in een ver vergeten uur.

Ik vertelde over deze mensentijd
Over hoop, geloof en liefde
haat, jaloezie en nijd

Opgelucht met onze dialoog leek het kort
alsof hij licht bewoog

Ook hij was ontstaan uit binnenvuur
Uit warme passie van de natuur

Oud, koud maar vol verlangen
Sprak hij zacht
Over een Oost-West verbindende kracht
Een samentrillend leven

Zoals vuurstenen vonken geven
Zo vormen harten
Cirkelend in elkaar
Jou en mij werkelijk en waar

Zondagochtend ei

Onze zielen dichtbij
Het trillend licht
In het lege ei
Toen mijn vader zijn pijp aanstak
En zijn lucifer plantte
Wist ik

Nooit meer een mooier licht
Nooit meer een beter idee
Nooit, aardser dieper zielenzicht
Mijn vader, zijn vuur en het ei

Ernstig

Laten bezinken
Blijven drijven
Niet verdrinken
Blijf trouw aan jezelf

Alleen
Gelaten
Verraden voelen
En intens alleen
Verlaten door je lijf

Wil je dat ik blijf slapen….
Schuif je dan een stukje op

Tijd

Leven op het scherpst van de snede

Tijd splijt in facetten
Het jaar heeft de dagen bijna ingeslikt

Goed opletten
Voor je het weet ben je uitgetikt

Gelukkig een Nieuw jaar!

Maak het van jou:

Geef, Geniet,

Ontvang, Geef ….💞

Midwinter 🔥 Winterwende

Winter kwam met brede slagen
Ze werpt een koud en ragfijn kleed
Daaronder, in de kiem wordt al gesmeed
Voor latere, nieuwe dagen
***
Het is er warm en onaards licht
Veilig diep verborgen

Geen kennis nog van morgen
Tijdloos zonder gewicht
***
Later zal de zon ontsluiten
De kiem wordt uitgelicht
Binnen wordt weer buiten
Met even grote slagen
Als in het begin van dit gedicht

Opera

In drie bedrijven drie keer rond de aarde gaan

Aangeraakt
Opgetild
Geliefd
Bemind
Bedrogen

Neergesmeten

Het doek valt.
Ik leef ! en speel verder.

Breekbaar

Ze riepen je naam
Galmend tussen witte muren
Echoënd in magneten

Onbreekbaar ijle liefde
Vult de tussen ruimte
Tere handen houden los

Je spaart woorden in broze huid
Kijkt en luistert
Luistert niet naar ons

Energie

Gevoelens zie je niet
Je hoort ze evenmin
Liefde in het begin
Of, later het verdriet

Had ik maar ’n oog
Dat door sluiers kijken kon
Hoe vriendschap begon
Of, hoe woede bewoog

Een stil en voelend weten
Meer dan dat ik zie
Alles is energie
Een oer krachtketen

Ze trekt en verbindt
Boven onder, overal
Stroomt ze, zoekt en vindt

Vroege Sneeuw

Het wiegje bleef leeg
Zou zich vullen met gedachten
Aan een onvoltooid voorbij verwachten

Mijn moeder baarde
Huilde en zweeg

Ik stond buiten en staarde
Naar vroege sneeuw op zwarte aarde

Intuïtie

Muren van intolerante
Blaaskakerige dikke huiden

Ver weg

Buiten hun beperkte zicht
Ligt het Aanvoelend Weten

Niet om te graaien
Maar om voorzichtig te worden uitgelicht