Alle hoop voor onze helden
Die zwarte honden leren weerstaan
Die donkere hele dagen
Door zware tijden gaan
Alle kracht voor deze dragers
Van raadselachtig somber gewicht
Het enige wat ze vragen
Is dat er wordt bij gelicht
Alle liefde voor hen die zoeken
Naar wat heel normaal schijnt
Maar steeds als het dichtbij komt
Lijkt dat het verdwijnt
Rustig vrijuit kunnen leven
Is soms een hels karwei
Maar samen gaan we het redden
Jij en ik zijn wij
vrijuit.
Het klinkt zo klein.. maar vrouw o vrouw, wat is het immens groot.
xPetra
LikeGeliked door 1 persoon
Dat vind ik ook. Gedicht is voor een vriendin. Liefs!
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig <3
LikeGeliked door 1 persoon
Al mijn zorgen
zette ik
onder de snelbinders
op de bagagedrager
van mijn fiets
Als het te zwaar
te duister werd
drukte ik de dynamo
tegen mijn voorband
Hoe harder ik trapte
hoe lichter de weg
die ik volgde
LikeGeliked door 1 persoon
Zo kom je nog eens ergens.
LikeLike
Speurend naar sporen
menig getormenteerde ziel
blijft zoeken
naar wie plots niet meer bestaat
omdat het korte leven ondanks de leegte verder gaat
neemt een enkeling soms genoegen met een surrogaat
een soort van drug
die doet hallucineren
doch de broodnodige lach weer toelaat
Dit is een reactie op jouw mooie gedicht ‘Perron’ , Maria.
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Speurend naar sporen: dat bedoelde ik! Je herkent sferen Lenjef. Rake en mooie reactie. Maria
LikeGeliked door 1 persoon