In het mistig lantaarn licht
Stille gesloten deuren
Vage contouren in het venster
De gastvrije open gordijnen
Omvatten kille kleuren van eenzaamheidGrijs met zwarte randen
En het onderscheidend wit
Van de deurbel
In het mistig lantaarn licht
Stille gesloten deuren
Vage contouren in het venster
De gastvrije open gordijnen
Omvatten kille kleuren van eenzaamheidGrijs met zwarte randen
En het onderscheidend wit
Van de deurbel
Vergrijzend in fel wit licht
al slenteren ze rond in overdreven veel licht
opvallen doen ze niet
als niemand hen ziet
alsof diepe duisternis hun bestaan ontwricht
Voor eenzaamheid bestaan geen medicamenten, Maria.
Héél mooi weer!
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel voor je mooie reactie Lenjef!
LikeGeliked door 2 people
Een veelzeggend gedicht, ik ben onder de indruk.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank Bertie 😊 al die dichte deuren…… Maar ja het is ook koud 🎅🏽
LikeGeliked door 2 people
☻☻
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Maria!
Heel mooi hoe je die spanning opwekt, tot en met: de deurbel. Wat schuilt er achter de deur? Ik wil antwoorden! ;)
LikeGeliked door 1 persoon