In het land van smalend vuur
Stroomt het pad van verdreven tranen
Uit witte velden loopt de draad
Zie de liefde
In het brandpunt uit zweet en bloed
Huilde de aarde
Zich troostend met droog katoen
Uit geputte grond
Staat Moeder op en voedt haar kind
Het kind dat al haar kleuren kent
Zal leren staan het komende uur
Zij ziet haar kans, kracht, en kennis
Zij dooft het vuur met enkel liefde
Mooi gedragen gedicht
LikeLike
Dank je wel voor je reactie. Het is een ander soort gedicht. Uit blanke schaamte…
LikeLike
Ja zoiets vermoedde ik al.
LikeGeliked door 1 persoon
Selectieve beschaving
blanke dromen
waargemaakt
door ontelbare zwarte handen
meesters die hun donkere slaven
de menselijkheid lieten begraven
terwijl ze devoot
kaarsjes
voor hun goede god ontbranden
Een pijnlijk mooi gedicht, Maria!
Amai!
Lenjef
LikeLike
En wat een grandioze reactie! Dank 🌸
LikeGeliked door 1 persoon