Ik staar naar de routekaart
Wat links?
Waar rechts?Ik mijd het struikel pad
Kruispunten neem ik steeds
Rechtdoor
Het liefst zie ik bruggen
Overal
Dan kijk ik in de diepte
En hou me vast zodat ik niet val
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Buiten en Binnen Zinnen 
Onderweg naar…
naar waar
dan ook
we vol verwachting vertrekken
de weg ligt geheid
met verrassingen geplaveid
waardoor
sommigen
soms hun diepste zijn ontdekken
Een prachtig gedicht, Maria!
Elke zin lees ik als een stukje weg naar de brug boven een afgrond.
Het deed me spontaan denken aan een spreuk van Nietzsche. :)
Lenjef
‘Dan kijk ik in de diepte’
Als je in de afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook in jou.
(Friedrich Nietzsche)
LikeLike
Ja!! Ik voel hem.. waardevol, daar kan ik wat mee. Dank je wel weer Lenjef !
LikeGeliked door 1 persoon
Graag gemakkelijk met een diepgang die ik veilig kan bekijken.
Zo vertaal ik het.
Voordeel bvan poezie: je kunt er verschillende dingen in lezen. ;-)
LikeLike
Klopt! Dank voor je reactie 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Ik betreed
de opengevouwen kaart
Voetje voor voetje
schuifel ik
vanaf de rand
via legende
Opgelucht
geen reliëfkaart
Daarna
het pad gekozen
richting doel
Vlakbij
struikel ik
over een vouwtje
Foutje
want bij omkijken
zie ik:
Doel 237 kilometer-
de andere kant op
LikeLike
Mooi! Het doel verplaatst zich steeds… een vouwtje in de tijd
LikeGeliked door 1 persoon