Diepe sombere ogen
Omringd met geur
Verschaalde slaapIk tracht je blik te vangen
Een glimp van trots
Verstild verlangenHet maakt dat ik mij afvraag
Op welke barre wegen
Ben jij je jeugd en kracht
Voorgoed kwijtgeraakt
-
Volg
Volgend
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Buiten en Binnen Zinnen 
Ach….
Je keek toch niet in de spiegel, hoop ik?
LikeGeliked door 1 persoon
Hi hi nee dat niet, alhoewel soms!
LikeGeliked door 1 persoon
Soms, ja.. ☻
LikeGeliked door 1 persoon
Bron van tranen
langs de onvoorspelbare levensweg die we gaan
en af en toe stil staan
ondergedompeld in waan
raakt liefde soms te vlug een breekbaar hart aan
Een mooi en beklijvend gedicht!
Langs de weg die we inslaan
kunnen bloemen maar ook doornen staan, Maria. :)
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Dank! Hoe mooi en bijzonder dat je over doornen begint. Zit in een gedicht waar ik mee bezig ben. Liefs 👍
LikeGeliked door 1 persoon
De duim die stuurde moet een hartje zijn 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Echt wel een beetje bar…
LikeGeliked door 1 persoon
In de bar.. . Mooier zou zijn als het gedicht verder ging. Dat je zijn kater kon ruiken en zijn rauwe verdriet voelen. Dat je zijn handen zou pakken en hem zou kunnen troosten … maar ja
LikeGeliked door 1 persoon