IJsbloemen doemen op het glas
Uit het niets betover lijnen
Wat eerst vloeibaar was
Bottend vanuit een hart
Bevroren kristallen symmetrie
Wat ik dacht is wat ik zie
Druppelend stuivend zwevend
druipend golft het door mijn lijf
Zodat ik samenhangend blijf
Een geheel en levend
Buiten en Binnen Zinnen 
Geheimzinnig, toch toegankelijk.
Ook over de andere elementen? Dan krijg je een mooi vierluik.
LikeGeliked door 1 persoon
Goed idee! Dank ….
LikeLike
Uit het niets betover lijnen – prachtig gezegd! Fijn om – een paar keer en met aandacht – te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel … mooie dag
LikeGeliked door 1 persoon
Koud , verstild
Hoe fijne lijntjes
in jouw gedicht
negatief op mij
binnenkomen
Ken de reden niet…
LikeGeliked door 1 persoon
Kun je het verklaren/ uitleggen
Of is dat te persoonlijk?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik las een artikel dat water een geheugen heeft, zou hebben. Beetje mysterieus maar daarom wel intrigerend. Vrieskou is zo prachtig in water. Ik kwam er niet uit. Dan maar wat schrijven…
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn gedicht nu net geplaatst elders
http://wakkersgedichten.blogspot.nl/2018/01/ijsbloemen.html
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind ze wonderlijk. Jij ook lees ik. Bij mij blijft het ijs, bij jou is dooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Vorst ook
Dat maakt de bloemen immers
LikeLike
Wellicht te koud bij een verlangen naar warmte…
LikeGeliked door 1 persoon
Tot de laatste hartslag
alle schoonheid die ontstaat vergaat
niets blijft ongeschonden
alles is tijdgebonden
alleen voor liefde is het nooit te laat
Misschien ben je een ijsprinses met een heel warm hart, Maria.
Heel mooi weer!
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Dank Lenjef voor je bericht… Klopt, liefde is tegen alles bestand
LikeGeliked door 1 persoon