Op het strand
Luister ik
Naar wind gefluister
En schelpen die ik vind
Sommige achteloos vertrapt
Tot splinters
Weerloos zonder verband
Liggend in het zand
Voor mij rest een zelfde lot
Vroeg of laat
Een lege huls zonder inhoud
Wiens vluchtige vulling
verder gaat
Tot dan zoek ik verbinding
Binnen boven
Buiten onder
En beloof mezelf plechtig
Dat ik iedere dag bewonder
Mooi verwoord
Hopelijk verdrink je niet
in zilt water van zee
of vloed van verdriet
Hoor je als schelp
de zee in de hoorn
van een strandgenoot
Lach je omdat je
nog steeds ligt
op het strand
LikeGeliked door 1 persoon
Ik geniet zowieso van deze reactie. Blij mee.
LikeLike
Prachtige blog heb je Maria en dat blaadje dat balanceert ook geweldig opname en dit is mijn favoriete gedicht, ik wens je een fijne dag :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! Fijn om te lezen Nannon😊
LikeLike
Een zee van onverschilligheid
zoals versplinterde schelpen
zien we steeds
meer stervelingen medemensen plat trappen
velen
willen niets delen
zelfs
geen gram warmte
die egoïsten uit hun bodemloze vaten tappen
Je schrijft mooie en beklijvende gedichten, Maria.
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! Ik probeer …
LikeGeliked door 1 persoon